Vijf vragen aan… Peta de Vries nieuw lid van de kerngroep Economisch Platform

Peta de Vries is onlangs begonnen als nieuw lid van de kerngroep van het Economisch Platform van de Regio Groningen-Assen. Peta de Vries is dean/instituutsdirecteur van het Instituut voor Engineering aan de Hanzehogeschool en daarmee integraal verantwoordelijk voor het onderwijs en onderzoek.

1. Kun je het Instituut voor Engineering van de Hanze omschrijven?

Het instituut richt zich op onderwijs en onderzoek. Ruim 2200 studenten volgen onderwijs in de bachelors Werktuigbouwkunde, Elektrotechniek, Technische Bedrijfskunde en Industrieel Product Ontwerpen en in masteropleidingen gericht op de Energietransitie en Smart Systems. Werken en leren vind plaats in deeltijdbachelors of tweejarige Ad-opleidingen Projectleider techniek, Automotive of Mechatronica in de Smart Industry.  We hebben onderzoeksgroepen (lectoraten) Energietransitie en Sensors and Smart Systems.  Meestal zijn bedrijven betrokken in onderzoek. We zijn gevestigd op de Zernikecampus in Groningen en in de TechHub in Assen.

2. Hoe belangrijk zijn goede technisch geschoolden voor onze regio?

Techniek is (nagenoeg) overal. Techniek draagt sterk bij aan grote transities van klimaat, energie en duurzaamheid en gezondheid. De digitale transformatie verandert veel beroepen. We hebben dus veel, anders geschoolde technici nodig.  Het tekort daaraan raakt de economie van het noorden en leidt tot mindervoortgang op grote innovatieve agenda’s dan we zouden willen.

3. Wat is volgens jou de rol van de kerngroep van het Economisch Platform?

De kerngroep kan verbindingen leggen die economische ontwikkelingen ondersteunen of faciliteren door contacten met ondernemers, overheid, onderwijs en onderzoek aan te boren. Naast verbinden kan ook beweging in gang gezet worden. Het bevorderen van een leercultuur is daar een prima voorbeeld van.

4. Wat is de belangrijkste stap die we moeten zetten om te blijven leren?

Leren moet inspirerend zijn, energie geven. Niet eenvoudig, niet iedereen wordt op eenzelfde manier geïnspireerd. Sommige mensen bouwen eerst zelfvertrouwen op door kennis en vaardigheden te versterken, anderen leren eerder door te doen, te struikelen en daar van te leren. Toch is er iets dat voor iedereen werkt: erkenning van je omgeving voor je groei en het zien van opbrengst voor je werk van morgen. Ik ben enthousiast dat we dit onderwerp gaan verkennen en aanpakken.

5. Wat is volgens jou het meest prangende thema waar we in de regio mee aan de slag moeten?

Het meest prangende thema is het tekort aan studenten en werknemers in de techniek.  Het aantal jongeren neemt af, meisjes kiezen nagenoeg niet voor de hardere techniek.  Werktuigbouwkunde,  elektrotechniek en ICT zijn grote tekortgebieden. Iedereen zou ambassadeur van de techniek moeten zijn. Het is al een hele prestatie als de instroom niet te hard daalt. We hebben ook de zij-instroom nodig, zullen moeten terughalen wie ooit de techniek verliet en ook van het vasthouden van wie nu in de techniek werkt is essentieel. Tussen 2006 en 2016 is het aantal werkenden met een techniekopleiding dat buiten deze sector werkt groter geworden dan dat wat (nog) in de sector werkt. Als we een deel van de vertrekkers kunnen behouden maken we al een flinke stap. Een leercultuur kan het blijven werken in onze sector ondersteunen.

En zou je daarnaast jezelf in 100-200 woorden kort willen introduceren?

‘Ik ben al heel lang actief als integraal eindverantwoordelijke in de Hanzehogeschool.  Ik heb in diverse instituten leiding gegeven.  Uiteenlopend van de kunstensector in Academie Minerva,  de Pedagogische Academie en de opleidingen in de techniek. Sinds 2016 is Engineering mijn plek.”

“Ik krijg energie van mensen die samen willen bouwen aan wat er echt toe doet. Dat kan de begeleiding van een eerste-generatie hbo-student zijn maar dat geldt ook voor het werken aan de  grote ontwikkelingen in techniek en maatschappij.  Die ene student óf die grote beweging; erg inspirerend.  De samenwerking met bedrijven is daarbij essentieel; immers die zijn ons richtpunt.”